گچبری در تهرانپارس

1. گچ بری با نقش برجسته
2. گچ بری زبره
3. گچ بری برهشته
4. گچ بری لخته یا کلوخی
5. گچ بری پته
6. گچ بری مشبک
7. گچ بری لایه ای
8. گچ بری کشته کشی
9. گچ بری تخمه کن
10. گچ بری شیر و شکری

گچبری با نقش برجسته

در این نوع گچ بری ،گچ را در زمینه به صورت اندود کار می کردند بعد نقش مورد نظر را روی آن در می آورند.برجستگی این نوع گچ بری بیشتر از شیر و شکری است طبیعی است که نقوش گل و بته برای گچ بری برجسته و نقوش هندسی برای گچبری شیر و شکری مناسب تر است.
گچبری ساختمان در تهرانپارس زبره:
برجستگی این گچبری از نوع گچبری برجسته بیشتر اما از نوع برهشته کم تر است در این نوع گچبری گوشه های نقش بدون مالش و پرداخت کردن کار می شده و گوشه ها نقش بریدگی و تیزی پیدا می کرد.

گچ بری برهشته

برجستگی این نوع گچبری ساختمان در تهرانپارس نسبت به زمینه زیاد است به طوری که قسمت های گچبری شده برآمده و بیرون زده است
سابقه تاریخی این  نوع گچبری به پیش از اسلام می رسد.

گچبری لکه یا کلوخی

این نوع گچبری در قرن سیزدهم هجری به دلیل نفوذ هنر مغرب زمین بع ایران معمول شد که به نحو زننده ای برجستگی آن زیاد بود و به نام گچبری کلوخی مشهور شد.
گچ بری پته:
سابقه گچ بری پته به قرن هشتم هجری می رسد.در این نوع گچ بری کرباس را آهار می زنند به طوری که مثل مقوا می شد بعد روی آن گچ بری مورد نظر را انجام می دادند.پس از آن کرباس گچ بری شده را به صورت آماده روی دیوار می چسباندند.

گچ بری مشبک

گاهی پنجره ها یا روزن ها را نیز با گچ بری درست می کردند ،مثلا در مساجد،گچ مثل تور به هم بافته شده که به باریکی یک سنجاق هستند و نمونه ای از شاهکار هنر گچ بری محسوب میشوند.شیوه کار این گچ بری به این صورت بوده که گچ بر ابتدا لایه ای از گچ را با فاصله  حدود 15 الی 25 سانتی متر از زمینه اصلی بوجود می آورد،و بعد از این که گچ خود را گرفت به طرح اندازی نقش مورد نظر پرداخته و در مرحله آخر زمینه را خالی می کرد تا طرح مورد نظر را به صورت مشبک بوجود آورد.

گچ بری تهرانپارس لایه ای

نوع دیگر از گچبری تراش است و بیشتر برای گچبری رنگی که بخواهند به چند رنگ مختلف در آید کار می شود،روش کار بدین صورت است که لایه گچ کشته را در محلی  که لایه های بعد را نیز به همین ترتیب کار می کنند،هر لایه رنگ خاصی دارد و بعد با کاردک و ابزار شروع به درآوردن طرح ها با رنگ های مختلف می کنند ،ضخامت هر لایه نباید بیشتر از 1تا 2 میلیمتر باشد زیرا باعث ترک خوردن لایه گچ می شود.

گچبری در تهرانپارس

تو پر و تو خالی:
این اصطلاح برای تکنیکی به کار برده شده که از نظر عمل و تایر با گچبری برجسته کاملا فرق دارد ،در این تکنیک طرح تزیینی در سطح صاف به عمق کمتر از 2 سانتی متر کنده می شود تا در عقب ،سطحی به موازات سطح جلو تشکیل دهد و خطوط اصلی طرح یا مستقیم و یا با ضربات مایل که از حیث عمق یکنواخت است کنده و بریده می شود.

گچبری در تهرانپارس کشته بری

در ابتدا گچ زبره نیم کش بر روی محلی که بخوهند کشته بری انجام دهند کشیده  شده و بعد روی آنرا گچ نرمه می کشند و پس از آنکه این گچ خود را گرفت یک لایه دیگر گچ نرم به قطر 1تا 2میلیمتر می کشند و پس از گرفتن این گچ که آب زیادتر و نرمتر از لایه زیرین بود طرح را روی آن پیاده می کردند و با استفاده از دم بر اطراف طرح را خط می انداختند تا به زمینه سفت زیرین برسند.پس از آن بوسیله بومخار قسمت های اضافی را از زمینه جدا می کردند تا طرح کشته بری بدست آید .این شیوه بیشتر در دوره صصفوی رایج بود.

گچ بری تهرانپارس تخمه کن

عمده ماده اصلی برای استفاده در تخمه درآوری ،گچ سفید و نرم است که اول بایستی مقدار گچ غربال شده و به یک درجه از نرمی برسد ،آنگاه بایستی با آب مخلوط شده و خمیر یکدستی را بوحود آورد.سپس خمیر گچ در سطح دیوار مالیده می ود و صاف و یکدست می گردد و این زمینه ی کار تخمه درآوری می باشد .این نوع گچبری به سه روش اجرا می شود.تهرانپارس کجاست؟

نقوش آبرنگی روی گچ در اثر مرور زمان ممکن است فرسوده و شفافیت خود را از دست دهند،همچنین مواد رنگی چسبندگی خود را کم می کنند،لذا رنگ در سطح تزیین به خطر افتاده و امکان ریزش و از بین رفتن آن وجو دارد .ولی در نقوش تخمه در آوری به لحاظ این که گچ  و رنگ در عمق فرو رفته و مجددا به سطح آمده این عوارض مشاهده نمی گردد و هنگام عمل مرمت نیز با اصول بهتری انجام می شود.

گچبری در تهرانپارس شیر و شکری

از گچبری های اصیل و قدیمی دوران اسلامی است و فرورفتگی و برجستگی آن بسیار کم حدودا 2الی 3 میلیمتر است.